Młodzi z Loretto

To wspólnota duchowa młodych, którzy pragną dać świadectwo wiary, wzrastając pod okiem Matki Bożej Loretańskiej. Modlą się w dwóch różach różańcowych. Patronują im: bł. ks. Jerzy Popiełuszko i bł. Klara Badano. Ale nie tylko.

CO CZYNIMY?

„Gdzie dwóch albo trzech zgromadzi się w imię moje, tam JA JESTEM pośród nich” – powiedział Jezus i zachęca do tworzenia wspólnoty, w której:

MODLIMY SIĘ – dziesiątek różańca to nasz codzienny pokarm na drodze wiary. Co miesiąc inna tajemnica, a więc przygoda towarzyszenia Maryi przy Sercu Jezusa. Moja modlitwa jest pomnożona przez 20, gdyż tyle osób modli się w 1 róży różańcowej. Intencje? Papieska, za siebie nawzajem i sprawy, które nosimy w sercach.

SPOTYKAMY SIĘ – tworzymy relacje we wspólnocie rówieśników, z bliźnimi – a przez to z Bogiem w nich ukrytym, którego miłujemy całą duszą, całym sercem i umysłem.

SZUKAMY – drogi życia, drogi powołania, drogi misji, drogi własnej tożsamości. „Boże, mój Boże, szukam Ciebie i Ciebie pragnie moja dusza” (Ps 63, 2).

DZIELIMY SIĘ – tym, kim jesteśmy, doświadczeniami, jakie nas spotykają, talentami i pojawiającymi się wątpliwościami.

SŁUCHAMY – siebie nawzajem, ciekawych konferencji, mających swoją bazę w życiu duchowym; świadectw życia. „Słuchaj, synu, nauk Mistrza” – św. Benedykt.

POZNAJEMY – Pana Boga i Jego nieskończoną miłość do nas, Maryję i patronów róż: bł. ks. Jerzego Popiełuszkę i bł. Klarę Badano.

„Młodzież jest przyszłością. Ja nie mogę już biec, ale chciałabym przekazać im pochodnię jak na Olimpiadach. Młodzi mają tylko jedno życie warto, żeby je przeżyli dobrze!” (bł. Klara Badano).

Umiejmy wsłuchiwać się w serce Maryi bijące obok serca naszej Ojczyzny.

Tylko ten może zwyciężyć zło, kto sam jest bogaty w dobro, kto dba o rozwój i ubogacenie siebie tymi wartościami, które stanowią o ludzkiej godności dziecka Bożego.

Dla Boga każdy człowiek bez wyjątku jest skarbem drogocennym. (bł. ks. Jerzy Popiełuszko)

BUDUJEMY WSPÓLNOTĘ – rozmawiamy o tym, co przeżywamy, wspieramy się modlitwą, wspólnie wyjeżdżamy, uczymy się kochać.

„Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5, 23-23).

A jakie są OWOCE? – skupienie serca i otwartość, radość, wdzięczność, poznanie różnych dróg w życiu, a także „towarzystwo mądrych, roztropnych i wartościowych ludzi”, zawieramy przyjaźnie… i mamy jeden cel… – relację z Jezusem.

Nasze świadectwa – dlaczego warto uczestniczyć w spotkaniach? Świadectwa uczestników spotkania z 13 września 2022 r.

Wczorajsze spotkanie było cudne! Konferencja ks. Tomasza Podlewskiego jak zawsze trafiła prosto w serce. Cieszę się, że mogliśmy wysłuchać jego słów, bardzo mi one rozjaśniły, w jaki sposób szukać drogi i powołania. Oczywiście nie zabrakło śmiechu i wspólnych rozmów z ludźmi, za których jestem niesamowicie wdzięczna. Monika S.

Nasze ostatnie spotkanie odbyło się w środku tygodnia, ale mimo to, ku miłemu zaskoczeniu, zebraliśmy się w sporym gronie. Rozpoczęliśmy je pieśnią do Ducha Świętego, a następnie wysłuchaliśmy konferencji o rozeznawaniu dróg życiowych. Poprowadził ją ks. Tomasz, który przyjechał do nas z Krakowa. Po krótkiej przerwie na herbatę i ciastka przeszliśmy do drugiej części spotkania. Było nią świadectwo s. Barbary z misji w Tanzanii. Poznaliśmy przejmujące historie o zupełnie innym świecie i obejrzeliśmy mnóstwo zdjęć. Żegnaliśmy się o godz. 21.00, więc spotkanie zakończyliśmy Apelem jasnogórskim. Bardzo cieszę się, że miałam okazję przyjść, bo ten wieczór dał mi naprawdę wiele. Był inspirujący, słowa ks. Tomasza pomogą mi na pewno inaczej patrzeć na podejmowanie trudnych decyzji, a opowieść s. Barbary była niezwykle ciekawa. Uświadomiła mi problemy, o których nigdy nie myślałam, a dla niektórych ludzi są codziennym trudem. Spotkanie było świetną okazją do spędzenia popołudnia w skupieniu, w towarzystwie mądrych, wartościowych ludzi. Nina O.

Bardzo owocnie. Ks. Tomasz przejrzyście opowiadał o rozeznawaniu, bardzo do mnie trafiły jego słowa. Świadectwo siostry rzuciło mi nowe światło na to, jak wyglądają misje. Jestem bardzo wdzięczna za spotkanie. Maria R.

Tak rozpoczęliśmy wspólnie rok 2023! Na początku była oczywiście Msza Święta, następnie podzieliliśmy się bożonarodzeniowym opłatkiem, później był czas na kolędowanie, śmianie się, gadanie i jedzenie pysznych rzeczy – esencja spotkania idealnego. Na spotkanie przybył do nas także ks. Michał Pierzchała, za którego obecność jesteśmy bardzo wdzięczni!

Nasze świadectwa – co nam daje modlitwa różańcowa?

Przypomina o codziennej modlitwie różańcem, buduje wspólnotę – Maria R.

Siłę, umacnia w wierze, kiedy jest trudno, wzmacnia relację z Bogiem i pielęgnuje ją. Czas wyciszenia i spokoju ducha – Ola L.

Uczestnictwo w łaskach całego różańca. Czuję opiekę Matki Bożej na co dzień. Nie lękam się, czuję pokój w sercu – Anna K.

Uczy sumienności, daje spokój, pomaga trwać w wierze, choć często to trudno bardzo – Ewa K.

To moje codzienne spotkanie z Bogiem, oddalenie od natłoku myśli, obowiązków. Dzięki niej odsuwam od siebie złość, smutek, uspokajam się – Nina O.

Daje mi wewnętrzny spokój. Ta modlitwa przypomina mi o rzeczach najważniejszych, o tym, co jest celem mojego życia i jak do tego dojść – Staś L.

Poczucie odpowiedzialności, przynależności do grupy, czas na refleksję, wprowadza w pokój od zgiełku codziennego – Wiktor C.

Uczy wytrwałości – Kasia S.

Spokój – Monika S.

Poczucie wspólnoty, rozmowa z Bogiem, Maryją, zawierzenie swoich zmartwień Panu Bogu, spokój – Joanna S.

Systematyczność w modlitwie, poczucie wspólnoty i że nie mogę tego zostawić, bo to tworzy całość – Karolina B.

Spokój. Chwila oddechu od codziennej rutyny. Dostrzeżenie działania Świętej Rodziny – Piotr M.

Modlitwa ubogaca mój dzień. Rozmowa z Panem Bogiem i czasami daje mi odpowiedzi na trudne pytania – Mikołaj J.

Daje mi poczucie bezpieczeństwa. Zawierzam Bogu moje rozterki. Świadomość, że jestem we wspólnocie i że inni się za mnie modlą. Zaspokaja potrzebę przynależności do wspólnoty – Maria J.