Główną Patronką Zgromadzenia – w myśl Ojca Założyciela – jest Matka Boża Loretańska, Służebnica Słowa. Jest Ona dla każdej siostry loretanki wzorem zjednoczenia z Chrystusem i ofiarnej służby człowiekowi. Oddając cześć Matce Słowa Wcielonego, siostry głoszą Jej chwałę oraz naśladują cichość, pokorę i stałą gotowość pełnienia woli Bożej.
Patronem drugorzędnym Zgromadzenia jest św. Józef, opiekun Zbawiciela. Jego przykład życia wewnętrznego, męstwa i wierności w służbie Bożej oraz głębokiej pokory jest wskazany siostrom loretankom jako wzór, aby zawsze miały go przed oczyma w drodze do świętości i w służbie Kościołowi.
Święty Benedykt z Nursji nazywając życie monastyczne „szkołą służby Pańskiej”, uczy siostry loretanki poprzez swoją Regułę, „aby we wszystkim Bóg był uwielbiony”. Jego postawa szacunku dla każdego człowieka, harmonijne łączenie modlitwy i pracy, wrażliwość na ludzkie potrzeby, dostosowywanie zadań do możliwości człowieka, umiejętność zaczynania od nowa, gdy trudności niszczą rozpoczęte dzieło, to dla sióstr loretanek lekcje rozwijania w sobie prawdziwego dobra.
Święta Scholastyka uważana jest za duchową matkę rodzin wszystkich benedyktynek. Swą postawą uczy siostry nieustannego opierania się na Bogu, który doskonale wie, co człowiekowi potrzebne, a także przekonania, że w rodzinie powinny być mocne i solidne więzi, które dają człowiekowi poczucie bezpieczeństwa i zaplecze miłości.
Każda siostra loretanka czci swoich patronów w sposób szczególny w następujące dni: Matkę Bożą Loretańską – 10 grudnia; św. Józefa – 19 marca; św. Benedykta – 21 marca i 11 lipca; św. Scholastykę – 10 lutego.