Jakże być może dla nas obojętnym szczęście, spokój i wielkość Ojczyzny? To zapewnienie i gwarancja naszego osobistego szczęścia i spokoju. Nie tylko więc życzmy jak najlepiej Ojczyźnie, ale własną pracą i ofiarnością do spełnienia się tych życzeń dopomóżmy.
WIARA
- Tylko wtedy, gdy na naszej ziemi Krzyż stać będzie mocno, nie stracimy jej i nie oddamy nikomu.
- Polska póty była sławna i potężna, póki wiara silna trwała w społeczeństwie.
- My, Polacy, bez wiary świętej bylibyśmy jak bez oczu ślepi.
- Narodowość polska i wiara katolicka tak się przez tyle wieków ze sobą zaszczepiły, że trudno sobie wyobrazić Polaka nie będącego jednocześnie katolikiem.
- Serca polskie są dobrym gruntem dla prawdy religijnej i dla posiewu łaski, którą Bóg przez wieki, odkąd przyjęliśmy wiarę katolicką, wspomagał nas w ciężkiej doli.
- Gdy bojaźń Boża i miłość powrócą do serc ludzkich, wtedy kraj nasz piękny stanie się podobny do domu Bożego, domu modlitwy i pracy.
- Jeśli Polska będzie trzymać się gorliwie życia katolickiego, to będzie trwała, a jeśli nie, to zmarnieje.
- Wskrzesić musimy w sobie wiarę, miłość i wszelkie szlachetne uczucia, zjednoczyć się w pracy dla Ojczyzny, bo wtedy dopiero zdolni będziemy do nowego bytu i życia.
- Z wiecznie żywego i obfitego źródła, jakim jest wiara katolicka, możemy czerpać moc środków ku odrodzeniu naszej chorej, ale wciąż żywej społeczności.
- Wielki czas odnowić i wzmocnić w sercach naszych gorącą, dziecięcą miłość do Najświętszej Panny, a prośbą pełną ufności żebrać u Niej miłosierdzia i pomocy. Niech nam króluje, niech rządzi w naszej Ojczyźnie, niech sprawy nasze weźmie w swoje ręce, a wnet przyjdzie upragniona odmiana i Polska nasza, jak ta łąka majowa, zakwitnie cnotą i zacnymi czynami, szczęściem i dobrobytem lud swój uweseli.
SUMIENIE
- Odbudowa Ojczyzny to nie tylko tworzenie własnego rządu i wojska, własnych szkół i instytucji, odnowa i wznoszenie kościołów i domów. Wszystko to rzeczy dobre i konieczne, ale nie jedyne. Moralnie społeczeństwo podnieść się musi, odrodzić duchowo, inaczej prawdziwego nie będzie zmartwychwstania.
- Bądźmy sumienni jako jednostki, a sumienny będzie cały Naród. Wydźwigniemy się z biedy, staniemy potężni, ale tylko na fundamencie sumienia.
- Największą siłą i ostoją Narodu jest jego sumienność. Przy sumiennej pracy stanie silny gmach Ojczyzny. To jest droga, na którą wstąpić nam trzeba, droga, na której szczęście znajdziemy. Polska ma być sumieniowładcza.
- Sumienną niech będzie nasza polityka i praca dla Ojczyzny, a ześle nam pomyślność, zaufanie i sławę poczciwą.
- Wszyscy zwiemy się obywatelami kraju, bądźmy nimi naprawdę, pokażmy czynem, że obowiązki obywatelskie sumiennie spełniać chcemy.
- Nie sama liczba ludzi stanowi bogactwo społeczeństwa, lecz połączona z wielką liczbą prawość i wartość wewnętrzna obywateli.
GODNOŚĆ
- Nasza godność narodowa wymaga, byśmy zawsze i wszędzie byli Polakami.
- Jeżeli kochamy swój Naród i pragniemy, aby Naród ten żył i rozwijał się, i do wielkich czynów sposobił, musimy przede wszystkim dbać, by nie stracił on poczucia godności i honoru.
- Musi Naród polski obudzić w sobie przekonanie, że na ziemi po przodkach odziedziczonej panem być powinien, że ziemia ta to warsztat jego dorobku, jego wielkości i sławy.
- Najżywotniejszą, najważniejszą podstawą każdego Narodu jest jego kultura, jego język. Musimy usilnie dbać, aby język ten i kulturę zachować w czystości, aby zamiast bezmyślnych, upokarzających naśladowań używać własnego, tak pięknego języka, zawsze rozwijać własną, tak już bogatą kulturę.
- Godność narodowa wymaga również poszanowania naszych zwyczajów.
- Jeżeli tak będziemy postępować, jeśli uszanujemy siebie, nie hańbiąc się żadnym złym postępkiem, i uszanujemy mowę swoją i wszystko, co nasze – lepiej nam się dziać będzie, a nasze poczucie godności narodowej zmusi i obcych, by nas szanowali.
RODZINA
- Jeżeli młode pokolenie – ta przyszłość kraju – będzie szlachetne, uczciwe, przykładne – lepiej się u nas dziać pocznie. Znaczyć to będzie, że kwiat naszych myśli i pragnień wydał owoc, owoc piękny i pożądany, co dobra Ojczyźnie przymnoży, a nam chwałę poczciwą zgotuje. Nawoływać więc i zachęcać nie przestaniemy rodziców, aby pilnie nad dziećmi czuwali.
- Religia była najpotężniejszą warownią polskości, ogniska rodzinne zaś były fortami, co strzegły tej warowni i skarbów w niej złożonych. Jakie będą rodziny, takim się i całe społeczeństwo stanie, boć ono zawsze z rodzin się składa.
- Kobieta postawiona jako matka nad dzieckiem, jako wychowawczyni młodego pokolenia, ma w swym ręku to, co stanowi nadzieję i przyszłość Narodu.
- Ogniska domowe były strażnicami ducha Narodu; co szkoła, co biuro popsuło i zacierało, to odzyskanym bywało w rodzinie, w ognisku rodzinnym. Stąd też i dziś na ogniska rodzinne baczniejszą nam trzeba zwrócić uwagę. Rodzina to moja Ojczyzna.
- Jeśli kochamy Ojczyznę naszą, musimy kochać i braci naszych, jedną z nami stanowiących społeczność, jedną olbrzymią polską rodzinę.
PRACA
- Dowiedźmy czynem, że kochamy Ojczyznę.
- Pracować to Boży rozkaz; i pracować trzeba w pocie czoła, wtedy dobrze będzie w Ojczyźnie ziemskiej i niebieskiej każdemu. Nie pytajmy zatem, jaka będzie Polska, ale chciejmy zrozumieć, że będzie taka, jaką my ją stworzymy, zbudujemy.
- Wszystkie narady, zebrania, uchwały wtedy coś dadzą, jeśli zgodnie staniemy do pracy.
- Powinniśmy przede wszystkim wyzbyć się nałogów i wad, o których wiemy, że stały się przyczyną upadku naszej Ojczyzny.
- Pracujmy dla Ojczyzny, gdzie i jak tego od nas wymagać będzie.
- Niechże dziś nikt nie wymawia się niemożnością uczynienia czegoś dla Ojczyzny, tym, że nie ma zdolności do pracy społecznej, majątku do łożenia na szkoły i instytucje narodowe – to nic; niech się stara w swym kółku, w swym ognisku rodzinnym zaszczepić cnoty, szerzyć dobrą oświatę, przestrzegać uczciwości i zgody, krzewić miłość do wiary i własnej mowy, do ziemi ojczystej, do skarbów i pamiątek narodowych, a już tym samym wielce się Ojczyźnie przysłużyć zdoła.
- Miłość Ojczyzny w słowach, w pragnieniu – to kwiat tylko. Z niego nie ma korzyści. Dopiero czyn, praca, staranie – jako owoc dobrych myśli – to dla Ojczyzny korzyść i zasługa.
- Cicha praca przysłuży się Ojczyźnie, cichą pracę naszą przyszłe pokolenia błogosławić będą. Niechże się wśród nas rozwija, niech kwitnie cicha praca, a szczęście nam i pomyślność przyniesie.
