Błogosławiony ks. Ignacy Kłopotowski był wielkim czcicielem Maryi, dlatego zakładając nowe zgromadzenie, oddał je w macierzyńską opiekę Matki Bożej Loretańskiej. Pragnął, aby każda loretanka pamiętała, że „jest córką Matki Bożej dla życia wciąż poświęconego Boskiemu Oblubieńcowi, Panu Jezusowi” i na Jej wzór wzrastała w świętości.
CHRYSTUS W CENTRUM
Maryja prowadzi wszystkich do swego Syna, stąd fundamentem życia każdej siostry loretanki jest całkowite oddanie się Jezusowi Chrystusowi przez konsekrację zakonną. Zjednoczenie się z Nim siostry starają się osiągnąć przez nieustanne doskonalenie siebie, modlitwę i pracę, zachowanie ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa oraz praktykę innych rad ewangelicznych. Najnowsze Konstytucje określają loretański chrystocentryzm jako „radosne poświęcenie się Bogu, całkowite upodobnienie się do Jezusa Chrystusa oraz oddanie się na służbę Jemu i człowiekowi w duchu Ewangelii, Reguły św. Benedykta, Konstytucji, pism Ojca Założyciela i dziedzictwa Zgromadzenia” (art. 8). Siostry napełniają się duchem Chrystusa, czerpiąc łaski ze skarbca Kościoła, przez codzienne uczestnictwo w Liturgii świętej, korzystanie z sakramentów świętych, rozważanie słowa Bożego zawartego w Piśmie Świętym i inne modlitwy.
BYĆ JAK MARYJA
Loretanki posłuszne woli swojego Założyciela każdego dnia oddają specjalną cześć Najświętszej Maryi Pannie. Ich codzienną modlitwą jest Różaniec, Litania loretańska, oddanie się Matce Bożej. Uroczyście obchodzą Jej święta i wspomnienia oraz w soboty czczą Ją śpiewem Godzinek o Niepokalanym Poczęciu. Ks. Kłopotowski szczególnie polecał siostrom naśladowanie cnót Maryi, zwłaszcza Jej cichości, pokory i stałej gotowości pełnienia woli Bożej.
Dając Matkę Bożą Loretańską za główną Patronkę Zgromadzeniu, pragnął, by siostry w swojej postawie wewnętrznej odzwierciedlały to, co przeżywała i czyniła Święta Rodzina z Nazaretu. W Domu Loretańskim istniała atmosfera głębokiej modlitwy, kontemplacji Tajemnicy Wcielenia Słowa Bożego, posłuszeństwa i miłości.
W każdym domu sióstr jest figura Matki Bożej Loretańskiej. Jako szczególny patron czczony jest też św. Józef, oblubieniec Najświętszej Maryi Panny. Siostry troszczą się o upowszechnienie kultu Matki Bożej, wydając miesięcznik „Różaniec”, książki o tematyce maryjnej, oraz pełniąc posługę pielgrzymom w sanktuarium w Loretto.
WYBÓR BENEDYKTYŃSKIEJ DROGI
Powołując do życia nową wspólnotę, ks. Ignacy oparł ją na III Regule św. Franciszka z Asyżu. Był zafascynowany ogromnym wkładem tego świętego w odnowę Kościoła. Żył nadzieją, że zgromadzenie, które założył, kontynuując jego działalność wydawniczą, również odda wielką przysługę Kościołowi. Świadomy tej misji bardzo troszczył się o każde loretańskie powołanie. Duchowość loretańską Założyciel przekazywał siostrom w rozmowach, w korespondencji, w konferencjach i rozmyślaniach.
Przekazane przez ks. Kłopotowskiego bogactwo duchowe pozwoliło siostrom przejść przez trudne etapy w historii Zgromadzenia i nie zagubić charyzmatu oraz tożsamości. W grudniu 1940 r., idąc za radą współpracujących z siostrami kapłanów, loretanki przystąpiły do oblatury benedyktyńskiej. A w 1962 r. Opat Prymas o. Benno Gut włączył Zgromadzenie do rodziny zakonnej św. Benedykta. Patronowie: św. Benedykt i św. Scholastyka doskonale wpisują się duchowość loretańską przez przykład wsłuchiwania się w głos Boga, szukania Go i dążenia do Niego ze wszystkich sił. Od tych patronów siostry stale uczą się pełnienia woli Bożej, urzeczywistniania ducha rodzinnego we wspólnocie zakonnej oraz łączenia kontemplacji z sumiennym wykonywaniem codziennych obowiązków.
Loretanki od 1986 r. korzystają z benedyktyńskiego brewiarza – Monastycznej Liturgii Godzin. Troszczą się o piękno liturgii, posługują się chorałem gregoriańskim oraz codziennie odprawiają Lectio divina.
DUCH APOSTOLSKI
W duchowości Zgromadzenia ważny jest duch apostolski, a szczególnie apostolstwo słowa drukowanego. Zarówno benedyktyńskie zawołanie „módl się i pracuj”, jak i żarliwość apostolska bł. ks. Ignacego, są inspiracją do nieustannego głoszenia Chrystusa, dawania o Nim świadectwa. Zgromadzenie kontynuuje prace w wydawnictwie zainicjowanym przez ks. Ignacego Kłopotowskiego w Warszawie, ale też otworzyło placówki wydawnicze we Włoszech, Rumunii i na Ukrainie oraz podjęło pracę w Centrali Radia Maryja w Chicago w Stanach Zjednoczonych. Siostry prowadzą również apostolstwo nauczania i wychowania poprzez pracę w szkołach i przedszkolach oraz apostolstwo dobroczynne, obejmując opieką ludzi starszych. Troskę o ubogich głęboko wszczepił w duchowość Zgromadzenia sam Założyciel.
Tak kształtowana duchowość i przeżywana codzienność otwiera przed każdą loretanką możliwość osiągania coraz wyższego poziomu duchowego w życiu konsekrowanym i niesienia z entuzjazmem światu Jezusa – Słowa Wcielonego, „aby we wszystkim Bóg był uwielbiony”.
