[Jezus] Zaraz też przynaglił uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, zanim odprawi tłumy. Gdy to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić (Mt 14, 22-23).
Postawa Jezusa pokazuje nam, że wierzyć to znaczy „trwać”, „być” w głębokiej, intymnej relacji z ukochaną osobą. Możemy prawdziwe wierzyć komuś tylko wtedy, gdy między osobami zrodziła się prawdziwa relacja miłości. Nie mogę wierzyć komuś, kogo nie kocham. Wierzyć to codziennie troszczyć się o przestrzeń dla Boga w swoim sercu. Praktycznie oznacza to prowadzić życie wewnętrzne, dbać o codzienną adorację, medytację, rozważanie słowa Bożego. Reakcja świętego Piotra pokazuje nam, że wiary się nie improwizuje. Można być obok Jezusa, można Go widzieć, słyszeć, dotknąć, ale mieć wątpliwości. Jeśli nie jestem wewnętrznie z Nim zjednoczony i nie trwam w żywym kontakcie z Nim, to w sytuacjach po ludzku trudnych tracę wewnętrzną równowagę, brakuje mi wewnętrznej siły i nie jestem w stanie bezgranicznie Mu zaufać. Jeśli nie pielęgnujesz daru wiary, możesz go stracić.
s. M. Marczelina CSL
