Skip to content Skip to footer

O powołaniu

O powołaniu

POWOŁANIE TO…

EWANGELIA

Jezus spojrzał z miłością (…) i rzekł: przyjdź i chodź za Mną. (Mk 10, 21)

A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. (J 12, 26)

Rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?». Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje!». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?». Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje!». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?». Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?». I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». (J 21, 15-17)

ŚWIĘTY BENEDYKT

Cóż dla nas milszego, bracia najdrożsi, nad Boży głos zaproszenia? (Prolog RB 19)

Oto Bóg w swej łaskawości ukazuje nam drogę życia. (Prolog RB 20)

Otwórzmy nasze serca na przebóstwiające światło, a nasze uszy na głos Boży. (Prolog RB 9)

Pośród licznego tłumu Pan szuka sobie współpracownika. (Prolog RB 14)

BŁ. KS. IGNACY KŁOPOTOWSKI – ZAŁOŻYCIEL ZGROMADZENIA

Powołanie zakonne daje szczęcie, jakiego świat dać nie może. Człowiek, jeśli ulegnie woli Najwyższego, o niczym nie myśli i staje się ślepym narzędziem Bożym, czyli raczej wszystko widzi możliwym i łatwym do spełnienia. Dla Boga i dla nieba wszystko należy uczynić, wszystko poświęcić.

Osoba zakonna jest jak lampa wieczna w Kościele, która wskazuje ludziom, gdzie jest Najświętszy Sakrament.

Naśladując Maryję (…), trzeba uczyć się od Niej prawdziwej miłości (…). Czystość serca i sumienia nadaje urok osobie.

Spojrzyj w górę ku Bogu, bo bez Jego błogosławieństwa nic ci się nie uda! (…) Chodź z Bogiem, a Bóg będzie z tobą. Bez Boga nie ma prawdziwego szczęścia na ziemi.

ŚWIĘTY JAN PAWEŁ II

Powołanie to kwiat Ewangelii.

Drodzy młodzi przyjaciele, pozwólcie, by Jezus spojrzał wam w oczy, tak byście zapragnęli zobaczyć Światło, zakosztować blasku Prawdy. Czy jesteśmy tego świadomi, czy nie, Bóg nas stworzył, ponieważ na s kocha, i po to, abyśmy my kochali Jego. Taka jest przyczyna nieprzepartej tęsknoty za Bogiem, jaka się kryje w sercu człowieka: „Szukam, o Panie, Twojego oblicza”.

Powołanie na drogę rad ewangelicznych rodzi się z wewnętrznego spotkania z miłością Chrystusa, która jest miłością odkupieńczą. W strukturze powołania spotkanie z ta miłością staje się czymś na wskroś osobistym.

OJCIEC ŚWIĘTY FRANCISZEK

Ale Jezus w pewnej chwili mówi, odnosząc się do swoich owiec: “Ojciec mój, który mi je dał…” (J 10, 29). Jest to bardzo ważne, jest to głęboka tajemnica, trudna do zrozumienia: jeśli czuję się pociągnięty przez Jezusa, jeśli Jego głos rozpala moje serce, to dzieje się tak dlatego, że Bóg Ojciec umieścił w moim wnętrzu pragnienie miłości, prawdy, życia, piękna… a Jezus jest tym wszystkim w pełni! Pomaga to nam zrozumieć tajemnicę powołania, a zwłaszcza wezwań do szczególnej konsekracji. Czasami Jezus nas wzywa, zaprasza byśmy za Nim poszli, ale może się zdarzyć, że nie zdajemy sobie sprawy, iż jest to właśnie On, tak jak to się przydarzyło młodemu Samuelowi.

Jest dzisiaj, tutaj na Placu św. Piotra wielu młodych. Chciałbym was zapytać: czy usłyszeliście kiedyś głos Pana, który przez pragnienie, niepokój, zaprosił was do bardziej bezpośredniego pójścia za Nim? Czy chcieliście być apostołami Jezusa? Młodość potrzebuje stawiania na wzniosłe ideały. Zapytaj Jezusa, czego chce od Ciebie i bądź odważnym! Przed każdym powołaniem i za każdym powołaniem do kapłaństwa lub życia konsekrowanego stoi zawsze czyjaś mocna i intensywna modlitwa: babci, dziadka, matki, ojca, wspólnoty… Dlatego Jezus powiedział: “Proście Pana żniwa – to znaczy Boga Ojca – żeby wyprawił robotników na swoje żniwo” (Mt 9, 38).

BENEDYKT XVI

Życie oddane Bogu nigdy nie jest zmarnowane.

Odwagi! Wy również możecie uczynić ze swego życia dar z samych siebie w imię miłości Pana Jezusa, a w Nim miłości każdego członka rodziny ludzkiej.

Wzywam was do pogłębiania waszej przyjaźni z Jezusem, Dobrym Pasterzem. Rozmawiajcie z Nim sercem do serca. Odrzucajcie wszelkie pokusy ostentacji, karierowiczostwa i próżności. Jeśli tego nie zrobiliście, zapytajcie poważnie, czy Pan prosi was, abyście szli za Nim w sposób radykalny, pełniąc posługę kapłańską czy też w życiu konsekrowanym. Nie wystarczy sporadyczny związek z Chrystusem. Taka przyjaźń nie jest prawdziwa. Chrystus pragnie was jako swych bliskich przyjaciół, wiernych i trwałych.

***

Siostry loretanki zapraszają dziewczęta na: weekendowe rekolekcje, indywidualny pobyt w Loretto aby: poznać siebie, poznać Boga, poznać nowych przyjaciół, znaleźć drogę swojego życia.

UDOSTĘPNIJ

Sign Up to Our Newsletter

Be the first to know the latest updates

[yikes-mailchimp form="1"]